Jaaaaaaaa het is een meisje! Het shoppen kan beginnen!

Ik genoot volop van mijn zwangerschap, mijn mooie buikje en het kleine wondertje dat in mij groeide. De eerste schopjes en het voelen van de hik, alles was leuk. Dat kleine wondertje liet mij af en toe even wegdromen van de dagelijkse dingen. Die beweging in je kun je toch niet negeren?! Dan is die vergadering of het nieuws op tv ineens niet zo belangrijk meer! De kwaaltjes die voorbij kwamen zoals een gekneusde spier bij mijn rib, ochtenden kokhalzen, lage bloeddruk waardoor ik bijna van mijn stokje ging en ischias nam ik voor lief, want wat kreeg ik er nu al veel moois voor terug.

Samen met dat kleine mini mensje dat in mij groeide werkte ik 28 uur als Ambulant begeleidster en ging ik één dag in de week naar school. Daarnaast ging ik met onze eigenwijze labrador pup naar puppycursus en deed ik tot 25 weken zwangerschap aan hardlopen en tot 30 weken aan moderne dans.

In juli studeerde ik met mijn dikke buik af en nam ik mijn SPH diploma in ontvangst. Het heeft wel wat tranen gekost maar wat was ik trots. Ons mini mensje wordt vast een sportieve slimmerik. zij hobbelde gewoon met mij mee van college naar college, sportte wat af en vloog met mij mee van hot naar her.
Tijdens mijn verlof wachtte ik al zonnend in de tuin mijn nesteldrang af, want de verhuisdozen stonden immers nog op zolder. Maar helaas. De gebruikelijke klusjes gebeurde wel, maar daar bleef het ook bij. Alle kleertjes werden gewassen en gestreken. Ja je leest het goed! Nooit was ik achter de strijkplank te vinden, maar voor dit mini mensje moest alles natuurlijk strak in de kast liggen. Daar stond ik dan twee avonden lang in de warmte met pijn in mijn rug te zwoegen. Ik ruimde de trapkast een keer grondig op, maar veel gekker werd het helaas niet.
Op de ischias na voelde ik mij nog topfit!
Vriendinnen verrasten mij nog met een babyshower in mijn tuin en ik gooide er nog een BBQ feestje tegenaan voor mijn afstuderen.

Ook ging ik nog vier weken voor de uitgerekende datum een aantal dagen logeren bij een vriendin op de camping in Zeeland. Ja, op een luchtbed hihi. Wel een hoge hoor!

Toen ik ongeveer anderhalve week voor de uitgerekende datum nog met een vriendin en een ezel aan de wandel ging voor een picknick werd ik ongeveer voor gek verklaard en werden mensen om mij heen nog zenuwachtiger dan ikzelf. Onderweg hadden we dan ook veel bekijks.
Een vriendin zei zelfs: Jij gaat voorlopig nog niet bevallen want je bent nog veel te fit.
Ik zei: Nou dan moet je mij eerst de marathon laten lopen want anders ga ik mij niet minder fit voelen!