Bevalling van de 2e

Maandag de 20e Maart was ik in de ochtend nog op de gebruikelijke controle afspraak. Nog steeds netjes ingedaald en alles in orde. Ik vond het nu toch wel tijd worden, begon mij te vervelen maar nog geen tekenen. Liet nog vallen dat ik wel hoopte dat hij zich uit zichzelf zou melden omdat ik toch wel heel graag thuis wil bevallen. Ze begreep het en zei: we plannen voor volgende week wel een afspraak in dat ik je kan strippen. Ik checkte nog even welke verloskundige er de komende dagen aan het werk was en ging weer naar huis. Laat in de avond voelde ik mij niet lekker en bekeek ik de wc van erg dichtbij. Ik zei tegen vriendlief dat hij vast weer tegen mijn maag aan was gekomen aangezien het zo’n druktemaker is waarop hij zei: nou je ging nu wel heel erg over je nek! Na wat googlen zei hij dat dit misschien wel het begin was want dan wil je lijf alles schoon maken. Ik voelde mij niet top maar had verder geen tekenen dat het begonnen was en probeerde wat te slapen. Het slapen ging niet heel goed dus om 04.00 had ik er genoeg van en besloot ik tv te gaan kijken. Had immers nog genoeg afleveringen van All you need is love terug te kijken. Vriendlief is een vaste slaper dus die tukte toch wel door. In de ochtend werd hij heel raar wakker en zei: Ik droomde over dat ik in een spelshow zat ofzo waarop ik zei: Lief ik kijk all you need is love want ik kon niet meer slapen. Jaaaaa dat was het Robert ten Brink. Ik lachte mij rot! Ik gaf aan dat ik dus niet had kunnen slapen en dat het een beetje rommelde maar zeker niks noemenswaardig waarop hij besloot om in ieder geval de hond naar mijn schoonvader te brengen zodat ik even een dagje mijn handen vrij had.

Ik bracht Kayleigh om 9 uur naar de opvang en vertelde ook daar dat het een beetje rommelde maar dat ik haar in principe op kwam halen en anders opa want die was tenslotte onze back up. Elke keer als ik uit de auto stapte kreeg ik even een soort van steek maar buiten dat om ging het eigenlijk wel. Ik belde nog wel even de verloskundige om advies want vriendlief was vanwege werk toch wel meer dan een uur rijden bij mij vandaan. Kijk het nog even aan of het doorzet of niet en je moet zelf beslissen of je het fijn vind dat je vriend al naar huis komt. Ik reed nog even door naar de Intertoys want ik wilde nog heel graag een grote Nijntje denim knuffel kopen die in de aanbieding was.

nog even een nijntje geshopt

Dinsdag was normaal ook de dag dat ik even over de markt ging voor wat groenten en fruit  maar dat sloeg ik dit keer maar over. Ik had een lunch afspraak met mijn mams ingepland staan omdat ik mij de laatste tijd kapot verveelde maar had haar in de nacht al wel laten weten dat ik nogal aan het spugen was. Ik liet haar weten waarschijnlijk wel te komen maar mijn moeder zei blijf maar thuis volgens mij heb je weeën hoor! Ik zei dat ze zich niet zo druk moest maken want er was niks aan de hand. Ik deed nog de weekboodschappen en dat verliep allemaal goed. Af en toe een steekje maar nog steeds twijfels of dit nou ging doorzetten of niet.

20170321_100410

Thuis de boodschapjes opgeruimd en naar de opvang gebeld dat ik toch niet zelf Kayleigh kwam ophalen en haar ook nog even aan de telefoon gehad. Dit was rond 12 uur in de middag. Toen bedacht ik mij dat het hoognodig was om nog even het hele huis te zuigen want mocht het nu toch serieus zijn dan kon ik zo toch echt niet de verloskundige en kraamhulp ontvangen! Tijdens het stofzuigen werd het toch wel wat serieuzer en zong ik mijn weeën weg met in de maneschijn want dat was het eerste wat in mij op kwam haha. En ja ik heb mijzelf ook nog even staan uitlachen. Tussendoor ook nog even huilend vriendlief opgebeld dat hij maar niet meer door moest rijden naar de andere locatie maar naar huis want vond het niet fijn om alleen thuis te zijn en het leek nu toch wel door te zetten. Na het stofzuigen nam ik even lekker een warme douche. Toen ik daar onderuit kwam verloor ik ineens wat bloed. Dit herkende ik helemaal niet van de bevalling van Kayleigh dus ik schrok hier een beetje van. Op dat moment hoorde ik vriendlief de trap op komen en belde we de verloskundige. Dit was om 12.30. Dit hoorde er wel bij zei ze en het leek nu toch wel serieus! Wil je dat ik kom? Ja graag! 12.45 stond ze bij ons op de stoep. 4 a 5 centimeter ontsluiting. Ik ga mijn spullen pakken en de kraamhulp bellen. Willen jullie de geboortefotografe ook al bellen? Ja laten we dat maar doen. Ik was verbaasd.. ik denk ze komt even langs en dan gaat ze weer. Zo ging het bij Kayleigh immers ook. Het was nu toch wel serieuzer aan het worden en we plakten het Tens apparaatje op wat ik graag uit wilde proberen. Wat een vaag gevoel! Om 13.30 waren de Kraamhulp en geboortefotografe er. Tussen de weeën door kon ik nog wel leuk babbelen maar het was duidelijk pittiger dan bij Kayleigh.

Sky_C038022_bw

Ik had een stuk minder tijd om in een soort van trans/ eigen wereldje te komen wat het wel wat heftiger maken. Vriendlief liet weten dat ik de Tens nog harder kon zetten maar dat drong niet helemaal door. Achteraf bleek dat deze nog niet eens halverwege stond maar zijn hand fijn knijpen hielp ook wel hihi. Heb een tijd op de bedrand gezeten en daarna was het fijn om op mijn zij of rug te liggen. Op een gegeven moment voelde ik al wel echt druk en gelukkig mocht ik wat mee duwen en al snel riep ik: Ik voel het hoofdje! Op dat moment zag ze nog niks maar ze zei ik geloof je meteen en daarna was het ook zichtbaar. Het ging allemaal erg snel. Paar keer flink persen en toen was het hoofdje daar. Ik vroeg of ik hem al aan kon pakken maar de navelstreng bleek om zijn hoofdje te zitten. De verloskundige was zo rustig dat ik heel nuchter vroeg: Lukt het? Ja hoor! Zag er zo lastig uit aangezien er weinig rek in de navelstreng zit. Hij bleek er twee keer omheen te zitten. Daarna kon ik hem zelf aanpakken wat ik ook zo fantastisch had gevonden bij Kayleigh.

Sky_C038082_bw

Hij moest er even van bijkomen en huilde niet meteen en had wat minder kleur maar hij keek mij meteen aan met zijn mooie kijkers waardoor ik wist dat het wel goed zat. Even wrijven en toen kwam het huiltje.

Sky_C038165_bw

14.31 hadden we ons mooie zoontje Skyler Jay Jochem al in onze armen. Wat was dat snel gegaan! 52 centimeter en 3540 gram. We kunnen weer terug kijken op een fantastische thuisbevalling en ditmaal vast gelegd door de geboortefotografe!

Sky_C038153_bw Sky_C038267_bw

Over de eerste ontmoeting van Kayleigh & Skyler lees je de volgende keer!

De mooie foto’s met dank aan Larysa konstantynova van Live in Art Photography https://liveinartphotography.com/

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>