Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik niet zo’n trein fan ben. Het is namelijk altijd raak met vertragingen en gekke omleidingen als IK de trein in stap. Daar komt nog eens bij dat het ook niet echt goedkoop is dus kies ik toch wel erg graag voor mijn auto die mij van deur tot deur brengt. Maar zoals ik al eerder zei, voor je kleintje doe je alles! Zo ontstond dus ook het idee om met Kayleigh met de trein naar een vriendin te gaan. Kayleigh kent de trein wel uit boekjes maar was er nog nooit mee geweest en dat hoort er natuurlijk wel bij! Een paar dagen voor vertrek kwam ik er nog achter dat mijn ov kaart verlopen was. Tsja die lag al met een laagje stof… Toen ik drie jaar geleden verhuisde naar een stad die niet zo’n bus stad is als waar ik voorheen woonde ging de OV de hoek in en doe ik alles lopend, met fiets of met de auto. Zondagavond vroeg ik de nieuwe ov aan wat eigenlijk drie werkdagen zou duren en dus net niet op tijd zou zijn maar zowaar kwam hij al een dag eerder dus toch geen papieren kaartje. Het was nog wel een heel georganiseer. Eerst alles in de auto. Kinderwagen, tassen, Kayleigh en ik natuurlijk. Naar het station, alles er weer uit en toen nog even racen voor de trein want we waren aan de late kant. Ov kaart opladen, trappetje af met kinderwagen en al om vervolgens de verkeerde trein in te stappen haha. Stonden er twee treinen met beide dezelfde bestemming alleen een kwartier verschil tussen de vertrektijd. Dit keer faalde het openbaar vervoer niet maar ik zelf! Maar goed, niks aan de hand want Kayleigh vond het nu al leuk in de trein. Nog even Oma gebeld om te vertellen waar ze was en toen vertrokken we.
Kayleigh was dolenthousiast en riep hard alles wat ze zag. Paard, huis, boom, molen!
In de normaal zo stille trein verscheen hier en daar een glimlach en zo kwam het dus dat de hele coupé mee genoot van Kayleigh haar eerste ritje in de trein. De conducteur kwam nog even langs en vol trots gaf ze mijn OV kaart af. Wat had ze een plezier en ik moet zeggen dat ik nog nooit zo genoten heb van een ritje met de trein als dit ritje met Kayleigh. Zou ik dan toch weer plezier gaan beleven aan het openbaar vervoer en er weer wat vaker gebruik van maken? Alleen al om het plezier wat Kayleigh er aan heeft want dat maakt mijn dag weer goed!
Of het met vertragingen ook zo leuk is voor haar is de vraag maar dit ritje was helemaal geslaagd! Ook aan het einde van de dag op de terugweg was ze weer zo enthousiast en veranderde elke chagrijnige blik in een glimlach.
Ons dagje met de trein was geslaagd en wie weet gaan er nog vele volgen…….